"To co zraniło Cię raz, może zranić Cię dwa razy". | Stephan Leyhe

Szukaj na tym blogu

Spis treści

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Prolog.
Rozdział 1.

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Unknown15 grudnia 2018 11:32
😗😙😚😘😍 💙❤️💜💚
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Dodaj komentarz

Wczytaj więcej...

Prześlij komentarz

Popularne posty

Prolog.

Koniec października 2017 Siedziałam w pracy i przeglądała akta obecnej sprawy, którą prowadziłam wraz z moim partnerem Lucasem Fischerem. Prowadzimy sprawę seryjnego mordercy, który zabija ciężarne kobiety . Po chwili w pomieszczeniu pojawił się Lucas. – Mamy trop. – oznajmił. Zabrałam kurtkę i ruszyliśmy do wyjścia z komendy. Wsiedliśmy do służbowego auta i ruszyliśmy do miejsca, gdzie prawdopodobnie przebywa podejrzany. Od paru dni szukaliśmy naszego podejrzanego. Mężczyzna porwał 6 kobiet w ciąży, torturował i zabił z zimną krwią. Podejrzany to Mark Schneider, 50-letni mężczyzna. Woźny w szpitalu miejskim. – Podobno widziano go w opuszczonej fabryce na obrzeżach miasta. – powiedział mój partner. Kiedy trafiłam rok temu do wydziału kryminalnego, przydzielono mi Lucasa. Cieszę się, że mam takiego partnera. Od razu mu zaufała. Lucas jest starszy ode mnie o 5 lat, ale jest doświadczony. Mam 22 lata i jestem komisarzem wydziału kryminalnego w Monachium. Wiem, że j

Wstęp, informacja. :)

Cześć. 😁 Nie usuwam tamtych opowiadań, bo mam do nich sentyment. 😎😎 A poza tym czasem zastanawiałam się, czy do nich nie wrócić, czy te dłuższe po zakańczać. 😜😏 Ale tak to mi schodzi. 😆🤣🤣 Zobaczymy jak mi to wyjdzie. 😆😆🤣🤣 Mam nadzieję, że spodoba się wam. ❤❤❤❤ Zapraszam. 😍😍😍😍 Pozdrawiam. 😗😙😚😘😍 💙❤️💜💚

Rozdział 1.

Koniec grudnia 2017. Oliwia właśnie przyjechała do Oberstdorfu. Była już późna godzina i martwiła się, że dziś nie zdąży spotkać się z Andreasem. W końcu będzie mogła zobaczyć się ze swoim przyjacielem, za którym tęskniła i którego teraz potrzebowała w tym trudnym dla niej okresie. Udała się do hotelu gdzie zatrzymali się skoczkowie, wcześniej pisząc do Wellingera, że za chwilę będzie. Gdy weszła do środka chłopak już na nią czekał. – Cześć. – Przywitała się z przyjacielem i dała mu buziaka w policzek. – Hej. Dobrze cię w końcu widzieć całą i zdrową – uśmiechnął się do niej i chwilę później była już w jego ramionach. – Tęskniłem za tobą. – Ja za tobą też, Welli. – Odsunęli się od siebie. – Daj mi chwilę, zamelduję się i będziemy mogli porozmawiać. – Chłopak zabrał od niej rzeczy, a Oliwia udała się do recepcji. Parę minut później byli już w pokoju dziewczyny. Chłopak odstawił walizkę dziewczyny i położył się na łóżko, a Oliwia ściągnęła kurtkę, położyła s

Obsługiwane przez usługę Blogger